Η Άκτιστη ΕκκλησίαΟ πατήρ Πορφύριος, όταν μας μιλούσε για τον άνθρωπο, για το Θεό, για τον κόσμο, για την αγάπη, για την προσευχή, για τη δημιουργία ολόκληρη, μιλούσε με θεολογικά κριτήρια (πτυχιούχος ων της… Β' του Δημοτικού Σχολείου). Είχε όντως το χάρισμα της Θεολογίας, που πηγάζει από την ζώσα πηγή, τη νοερά, του Αγίου Πνεύματος. Και μάλιστα της Μυστικής Θεολογίας, όπου βλαστάνει η κατά Χριστόν φιλοσοφία. Ήταν ένας Μυστικός Θεολόγος χωρίς κοσμικές σπουδές, παρά μόνο με τις σπουδές της ασκήσεως, της ησυχίας, της νοεράς εργασίας. Έλεγε: Είθε να μπούμε όλοι στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία, γιατί, αν δεν μπούμε σ' αυτήν,…
(Φειδά Βλασίου Εκκλησιαστική Ιστορία τόμος Γ΄σελ. 753-763)1) Σύγκληση, συγκρότηση και λειτουργία της ΣυνόδουΗ αιφνιδιαστική ανακοίνωση από τον πάπα Ιωάννη ΚΓ’ (1958-63) της αποφάσεώς του να συγκαλέση μια «Γενική σύνοδο για την Οικουμενική Εκκλησία» (25 Ιαν. 1959), τρεις μήνες μετά την εκλογή του, δεν ήταν βεβαίως αναμενομένη, αφού η Α' Βατικανή σύνοδος (1870) είχε ήδη επιβάλλει την απόλυτη αυθεντία του πάπα να αποφαίνεται αλαθήτως (ex sese) για όλα τα ζητήματα πίστεως, τα οποία ανήκαν στην κανονική αρμοδιότητα των «Γενικών συνόδων» της Δύσεως. Ωστόσο, η Α’ Βατικανή σύνοδος δεν είχε ολοκληρώσει το έργο της για τη ρύθμιση του ζητήματος της σχέσεως του…
(Φειδά Βλασίου, Εκκλησιαστική Ιστορία τόμος Γ΄σελ. 749-753).  α'. Η Α’ Βατικανή σύνοδος (1869-1870).  Είναι ευνόητο ότι οι μετά τη Μεταρρύθμιση προστάτες του παπικού θρόνου ρωμαιοκαθολικοί μονάρχες αποφάσιζαν ipso jure όχι μόνο για τις σχέσεις τους με τις Εκκλησίες των κρατών τους, αλλά και για την εσωτερική λειτουργία τους, γι’ αυτό δεν ήταν πλέον αναγκαία ή επιθυμητή η σύγκληση μιας «Γενικής» συνόδου της Δύσεως, ιδιαίτερα μετά την αναγνώριση της ανεξέλεγκτης αυθεντίας των μοναρχών και ηγεμόνων να αποφασίζουν ακόμη και για την πίστη των υπηκόων τους (cuius regio, eius religio). Η άμεση όμως απήχηση των επαχθών για την Εκκλησία «νέων ιδεών» των…
(Στεφανίδου Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδ. Παπαδημητρίου σελ. 652-653)Κατά τα τέλη του Μεσαιώνος η επί των καθολικών επιρροή του πάπα είχε κλονισθεί, αλλά κατά τους νεωτέρους χρόνους αύτη βαθμηδόν ηύξησε. Τα αίτια είναι κυρίως δύο. Πρώτον, οι καθολικοί όλων των χωρών, ένεκα του αγώνος κατά των Διαμαρτυρομένων, έγιναν φανατικώτεροι και περισσότερον αφωσιωμένοι εις τον πάπαν. Δεύτερον, μετά την Διαφώτισιν της ιη' εκατονταετηρίδος και τας παρεκτροπάς της μεγάλης γαλλικής επαναστάσεως (1789), οι άνθρωποι κατελήφθησαν υπό κόρου δια τας νεωτεριζούσας ιδέας και ενοστάλγησαν τον Μεσαιώνα εν όλαις ταις σχέσεσιν αυτού. Εζήτουν να επανέλθωσιν εις αυτόν, επομένως και εις την Εκκλησίαν αυτού και τον πάπαν.…
(Στεφανίδου Εκκλησιαστικη Ιστορία, εκδ.Παπαδημητρίου σελ. 630-631)    Εν Γερμανία οι άκροι οπαδοί του Λουθήρου απεμακρύνθησαν αυτού, ως συντηρητικού. Έφθασαν εις ενθουσιαστικάς τάσεις (ψυχικήν και νευρικήν διέγερσιν), δια τας οποίας κυρίως διεκρίθησαν οι προφήται της πόλεως Τσβίκαου και ο αρχηγός αυτών Θωμάς Μύντσερ. Όμοιαι τάσεις παρουσιάσθησαν και εν Ελβετία (εν Ζυρίχη) εις τους οπαδούς του Ζβιγγλίου. Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι κατεπολέμουν τον νηπιοβαπτισμόν, διότι αντέβαινεν εις την εκ πίστεως σωτηρίαν (τα νήπια δεν είναι δυνατόν να έχωσι πίστιν), αλλ’ οι δεύτεροι εισήγαγον τον αναβαπτισμόν (από του 1524), ο οποίος βαθμηδόν επεκράτησεν εις όλους τους οπαδούς της τάσεως ταύτης. Ωνομάσθησαν…
Durant (Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τόμος ΣΤ, σελ.461-469) ΙΙI. OI ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΤΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΝ:1534 - 1536 Μόνον όταν παρατηρήσωμεν με ποίον ευλαβή ενθουσιασμόν μερικοί από τους συγχρόνους μας υιοθετούν οικονομικάς αιρέσεις, δυνάμεθα να κατανοήσωμεν την ζέσιν με την οποίαν ευλαβείς επαναστατικαί μειονότητες ηκολούθησαν, ακόμη και μέχρι της πυράς, την μίαν ή την άλλην τροπήν της θρησκευτικής επαναστάσεως κατα τον δέκατον έκτον αιώνα. Οι πλέον ριζοσπαστικοί από τους νέους αιρετικούς έλαβον το όνομα Αναβαπτισταί (Wiedertaufer) από την επιμονήν των ότι το βάπτισμα, εαν δίδεται εις βρεφικήν ηλικίαν, πρέπει να επαναλαμβάνεται όταν θα ωριμάση ο άνθρωπος και ότι ακόμη καλύτερον θα ήτο να…
    Ο λουθηρανισμός λίαν ενωρίς μετεδόθη εις τας Κάτω Χώρας, Σκωτίαν, Αγγλίαν και Γαλλίαν, αλλ’ εξ επιδράσεως των επιστολών, των συγγραμμάτων και των μαθητών του Καλβίνου αντικατεστάθη υπό του καλβινισμού. Εν ταις Κάτω Χώραις τον καλβινισμόν επολέμησεν η αυτοκρατορική δυναστεία των Αψβούργων, εις την οποίαν υπήγοντο αύται. Κάρολον τον Ε' εν Ισπανία και Κάτω Χώραις διεδέχθη ο υιός αυτού Φίλιππος ο Β' (1556). Θρησκόληπτος καθολικός και δραστήριος, εδέσποσε της Ευρώπης και κατέστη η ενσάρκωσις της αντιμεταρρυθμίσεως. «Προτιμώ, έλεγε, να χάσω εκατόν χιλιάδας ανθρώπων, ή κατ’ ελάχιστον να μεταβάλω την θρησκείαν». Επεδίωκε τον εκκαθολικισμόν και την εξισπάνισιν των Κάτω Χωρών.…
(τόμος Β σελ.  97-175).  2. Η εκλογή του ι. Φωτίου και η σύγκρουση Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως α'. Η εκλογή του ι. Φωτίου και η αντίδραση των "ιγνατιανών"     Οι παρεκκλίσεις της Δύσεως έγιναν αντικείμενο οξύτερης διαμάχης μεταξύ Ανατολής και Δύσεως με αφορμή το ζήτημα, το οποίο δημιουργήθηκε περί την κανονικότητα της διαδοχής του Ιγνατίου από τον πατριάρχη Φώτιο στον θρόνο Κπόλεως. Η εσωτερική διάσπαση της εκκλησίας της Κπόλεως από το γεγονός αυτό έδωσε την ευκαιρία στον αυταρχικό και φιλόδοξο πάπα Ρώμης Νικόλαο Α' (858-867) να εγείρη τις παλαιές διεκδικήσεις του παπικού θρόνου στο Α. Ιλλυρικό με την προβολή του…
(Σημείωση: με αυτήν την προσθήκη του Λουθήρου, ο Προτεσταντισμός όλος υποτίμησε ή και αρνήθηκε εντελώς την Παράδοση της Εκκλησίας, την Ιερωσύνη, την αναγκαιότητα της Εκκλησίας, τα Μυστήρια της Εκκλησίας, τη Θεία Λατρεία, υπερτονίζοντας μόνο την ατομική και υποκειμενική πίστη ως απαραίτητη για τη σωτηρία).   (Φειδά Βλασίου, Εκκλησιαστική ιστορία τόμος Γ,σελ. 284-285).  ... Η ιδιαίτερη έξαρση από τον Αυγουστίνο του καθολικού λυτρωτικού χαρακτήρα του επίγειου βίου και του σταυρικού θανάτου του Ιησού Χριστού τον οδήγησε (τον Λούθηρο) στο συμπέρασμα, ότι η σωτηρία είναι μία νέα και άμεση προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, η οποία θεμελιώνεται όχι βεβαίως με τα…
  αναδημοσίευση από τον ιστότοπο: www.romfea.gr.Τοὺς τελευταίους μῆνες γινόμαστε μάρτυρες μιᾶς πολὺ ἐπικίνδυνης καὶ κατὰ τὰ φαινόμενα ἀδικαιολόγητης κρίσης ποὺ ξέσπασε στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀφορμὴ ἡ ἐπικείμενη ἐκχώρηση αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἢ μᾶλλον ἡ δημιουργία αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία. Φαίνεται πὼς οἱ διορθόδοξες σχέσεις ἀποτελοῦν μείζων πρόβλημα στὶς μέρες μας καὶ ἐνῶ ἐπιδιώκεται ἡ ἑνότητα μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, οἱ Ὀρθοδόξοι ὁμολογοῦν μὲν τὴν μεταξύ τους ἀγάπη, ἀλλὰ τὴν ἀποδομοῦν στὴ ζωή τους• διακηρύσσουν τὸν σύνδεσμο τῆς μεταξύ τους κοινωνίας, ἀλλὰ ἐπιβεβαιώνουν τὸ ἀντίθετο. Καὶ ὁ πιστὸς λαὸς ἀντικρύζει τὶς κορυφές του νὰ διαπληκτίζονται μὲ νομικίστικες ἐπιχειρηματολογίες…
Σελίδα 1 από 3

custom image (2)

img025

Ο Ιερός Ναός

Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα του ιερού μας Ναού. Η Ενορία μας, με τις πρεσβείες του αγίου Μάρτυρος Σώζωντος αλλά και με την ευλογία και την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Συμεών, επί σειρά ετών προσπαθεί να επιτελέσει το ποιμαντικό της έργο προς δόξαν Θεού και οικοδομή των πιστών. Να ενώσει τους πιστούς με το Χριστό αλλά και μεταξύ τους, αφού κατά τον Απόστολο Παύλο:

«Οἱ πολλοὶ ἕν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθ' εἷς ἀλλήλων μέλη» (Οι πολλοί πιστοί είμαστε ένα σώμα λόγω της ένωσής μας με το Χριστό και ο καθένας μέλη ο ένας του άλλου» (Ρωμ. ιβ΄ 5). «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους» (Εσείς είστε Χριστού και μέλη που ο καθένας αποτελεί ένα μέρος του συνόλου) (Α' Κορ. ιβ' 27). Είμαστε όλοι μας ένα σώμα, το σώμα του Χριστού. μέλη του Χριστού, είμαστε και μέλη ο ένας του άλλου.

Αυτό είναι η Εκκλησία και ειδικότερα η Ενορία μας. Είναι η οικογένειά μας, το σπίτι μας, το σώμα μας. Δυστυχώς, όμως, στην εποχή μας χάσαμε αυτήν την ενότητα και με το Χριστό και μεταξύ μας. Απομονωθήκαμε. «Χαθήκαμε», όπως λέμε συχνά. Η Ενορία κατάντησε να είναι για πολλούς κάτι στο οποίο απευθύνομαι, όταν θέλω να βαπτίσω το παιδί μου ή να παντρευτώ. Δε νιώθουμε την Ενορία μας και το Ναό μας σπίτι μας, λιμάνι μας. Κάτι ΔΙΚΟ ΜΑΣ. Η Ενορία, όμως, ο Χριστός, το Σώμα Του, μας καλεί όλους. Μας καλούν και οι άλλοι αδελφοί μας, τα μέλη μας, να ενωθούμε και πάλι, να γίνουμε ένα σώμα με κεφαλή το Χριστό. Ενορία δεν είναι μόνο ο Ναός, αλλά και τα πρόσωπα. Είναι οι ιερείς, οι πνευματικοί μας πατέρες, οι αδελφοί μας. Η Ενορία δεν εξαντλείται μόνο σε ένα σκέτο εκκλησιασμό που, δυστυχώς, και αυτός χάθηκε για τους περισσότερους ενορίτες. Η Εκκλησίας μας, έχει και άλλες εκδηλώσεις και συνάξεις και δραστηριότητες που δεν είναι για λίγους, αλλά για όλους μας. Αυτή η ιστοσελίδα, σκοπό έχει την πνευματική τροφοδοσία των Χριστιανών αλλά και την πολύπλευρη ενημέρωση των πιστών μας για όλες τις εκδηλώσεις της Ενορίας του Αγίου Σώστη.

Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)